Oaza wśród morza piasku.

Glondriel

No tak. Widzisz. Popatrzysz tylko w górę, a tu już odrazu miła niespodzianka co?
*Podniósł kielich*
Łyczka? Bo butelka juz pusta stoi...

Arwen

*Uśmiechnęła się * Ano miła. Z chęcią.
*Gdy jej kielich podawał, ich dłonie na moment się zetknęły, spojrzała mu w oczy, uśmiechnęła się szerzej*

Glondriel

*Również uśmiechnął się, po chwili wzrok jednak opuścił zmieszany nieznacznie*

Arwen

*Upiła łyk wina i podała mu na powrót kielich*
Mam nadzieję, że tym razem Tyś niczego nie dosypał?
*Zażartowała sobie, chcąc zmieszanie ukryć*

Glondriel

Nadzieja... piękna rzecz. Ale jak to było? Nadzieja matką głupich?
*zaśmiał się odbierając kielich*
Jesli dosypałem czegoś, to pewnie się dowiesz wkońcu prawda? Po co sobie tym głowę zawczasu zawracać?
*Usiadł oparty o murowany bok kominka z cichym sapnięciem*
O... rana mi się przypomniała. Zioła chyba powoli przestają mi ją znieczulać...

Arwen

*Usiadła obok niego*
Pomóc Ci jakoś mogę ?* Spojrzała na niego z troską*

Glondriel

Pogłaszcz po główce i podmuchaj tam gdzie boli... a tak serio... to dzięki. I tak dużo mi pomogłaś. A raną się nie przejmuj, w sumie skarżę się niepotrzebnie na nią, jak baba. Bez obrazy oczywiście.
*dodał z uśmiechem*

Arwen

*Pokręciła głową z uśmiechem * Czym pomogłam, przeca nic nie zrobiłam?

Glondriel

Dostałem komnatę w tym zamku. Co prawda wystrój może nie pasuje zbytnio, ale liczą się intencje.
*uśmiechnął się*
Pokazałaś mi ogrody, zorganizowałaś wieczerzę, a co najważniejsze, przez cały czas dotrzymywałaś mi towarzystwa. To dużo.

Arwen

*Uśmiechnęła się , podświadomie położyła swą dłoń na jego dłoni* Muszę dbać o swych przyjaciół, nieprawdaż ? *Zaśmiała się cicho* Lecz teraz uważam, że czas Ci odpocząć.

Glondriel

Racja. Pozwól w takim razie odprowadzić się do komnaty, uznajmy to za próbe rewanżu.
*odrzekł wesoło, wstając powoli*

Arwen

*Uśmiechnęła się i przytaknęła * Dobrze . Niechaj tak będzie. *Spojrzała na niego przyjaźnie*

Glondriel

W takim razie, Pani...
*poprowadził ją do drzwi i korytarzem w stronę jej komnaty się udali*

Arwen

*Gdy z ogródów wracali, wydała dyspozycje służkom, które chyżo ruszyły by zadania powierzone wykonać. Zatem, gdy doszli do sali w kominku rozpalone już było, bo mimo, iż w dzień gorąc to noce zimnymi straszliwie były, a mury takież ogrzać to czasu trza. Stół zasłany był, świecznik na środku ustawiony, świece na nim się paliły, kielichy z kryształu i dzban wina. Różne sałatki, lecz jeno widać na mięso zaczekać im wypadło. Uśmiech na jej twarzy radosny się pojawił*
Przerosło moje wyobrażenie.
*Zerknęła na towarzysza*

Glondriel

Słyszysz...?
*spytał cicho wsłuchując się w jakiś niedosłyszalny dźwięk*
Słyszysz...?
*spytał ponownie*